Siz bu cümleyi okurken, bir yerlerde insanlar, ülkelerindeki savas, aclik ve yoksulluktan kacmak icin sonu zifiri bir yolculuga cikmaya hazirlaniyor. Ancak bu hikaye o kacak göcmenlerle degil, onlari kaciranlardan biriyle ilgili. Adi Gaza. Babasi bir insan kacakcisi, Gaza da onun ciragi. Henüz 9 yasinda. Yani, hayata ve insana dair, ögrenmemesi gereken ne varsa, hepsini ögrenecek yasta.

Dogu ile Bati arasindaki fark, Türkiyedir. Hangisinden hangisini cikarinca geriye Türkiye kalir, bilmiyorum ama aralarindaki mesafe Türkiye kadar, ondan eminim. Ve biz orada yasiyorduk. Her gün politikacilarin televizyonlara cikip jeopolitik öneminden söz ettigi bir ülkede. Önceleri cözemezdim ne anlama geldigini. Meger jeopolitik önem, ici kapkaranlik ve farlari fal tasi gibi otobüslerin, sirf yol üstünde diye, gecenin ortasinda mola verdigi kirik dökük bir binanin ada ve parsel numaralariyla yapilan cikar hesaplari demekmis. 1.565 km uzunlugunda koca bir Bogaz Köprüsü anlamina geliyormus. Ülkede yasayanlarin bogazlarinin icinden gecen dev bir köprü. Ciplak ayagi Doguda, ayakkabili olani Batida ve üzerinden yasadisi ne varsa gecip giden, yasli bir köprü. Kursagimizdan geciyordu hepsi. Özellikle de, kacak denilen insanlar Elimizden geleni yapiyorduk... Bogazimiza takilmasinlar diye. Yutkunup gönderiyorduk hepsini. Nereye gideceklerse oraya Sinirdan sinira ticaret Duvardan duvara

Während Sie diesen Satz lesen, gibt es Menschen an einem Ort, in dem Krieg in ihrem eigenen Land herrscht, die Hunger und Armut erleiden und versuchen zu entkommen.
Doch diese Geschichte hat nicht mit illegalen Einwanderern zu tun, sondern mit deren Entführer